quinta-feira, 28 de julho de 2011
Por amor, voltei
Houve um sonho em que
duma dura realidade me evadi
O sentido da minha vida
convosco, à beira-mar passeava
No infinito
acarinhava os vossos passos
e, naquele limbo
uma paz imensa consegui
porque eu vos amava
Meu Deus, como lutei
por essa paz que em sonhos almejei
Mas o apego era tanto
que de amor acordei
Essa experiência não poderei esquecer
é chegada a hora de a escrever
porque do sonho escapei
e porque vós quisestes
a casa voltei
Teresa Almeida 25-07-2011
Subscrever:
Enviar feedback (Atom)
-
É a saudade que aperta e levou o amigo Ramalho a abrir um portal sem medidas e os amigos de Lagoaça pardais des...
-
L outonho anda an risadas Quaije que se le cáien ls dientes Cumo meligranas burmeilhas De doçura i calor. Por cierto stan ch...
-
ESTRADA NACIONAL 2 – Passeio organizado pelo ACP 31 de Julho a 4 de Agosto de 2023 Julho de 2023 foi o mais quente desde que há regi...
Volta-se sempre por amor, seja ele de que natureza for...
ResponderEliminarBela narração vivencial, Teresa,
Bjuzzz :)
E muito amiga, vivenciado!
ResponderEliminarObrigada pela visita.
Beijinhos Odete.
Me senti transportada a um sonho particular..Até a pintura com as suas flores de cores vivas!!Tudo o que se pode fazer por amor..até voltar,ou retornar..beijo amiga Teresa
ResponderEliminarInês, a tua presença valoriza este meu cantinho. Obrigada.
ResponderEliminarUm grande abraço.
Teresa