O maestro
tem a batuta na mão e traquejo de orquestra.
Não, não
penses que estão no salão,
em qualquer
lugar entram a tempo, gente sem idade.
Quero
participar neste festival, todos são chamados,
é a aldeia
global.
Quero entrar
na hora e acertar o tom.
O maestro
tem garra e sabe agarrar-nos a alma,
cada um dá o
melhor de si, a sua própria voz;
até um cana
rachada sente o apelo e responde à chamada.
O maestro
não sabe de onde vem, não pertence a lugar nenhum,
apanha o
melhor de cada um.
A pauta é de
veredas abandonadas.
A melodia
nasce nos caminhos.
Na
diversidade está a beleza e a energia do trecho musical,
a criação.
No
arrebatamento está a afinação.
Eu já tenho
a bengala,
não importa
de quem é a ideia,
a causa é
comum: vamos!
Bamos! (lhéngua miandesa)
L maestro ten la bara na mano i saber d'ourquestra.
Nó, nun penses que stan ne l salon,
an qualquiera sítio éntran a tiempo, gente sien eidade.
Quiero partecipar neste festibal, todos son chamados,
ye l'aldé global.
Quiero antrar na hora i acertar l tono.
L maestro ten chama i sabe agarrar-mos l'alma,
cada un dá l melhor del própio, la sue própia boç;
até un canha rachada sinte l bózio i responde a la chamada.
L maestro nun sabe dadonde ben, nun pertence a lhugar niun,
apanha l melhor de cada un,
La pauta ye de breias abandonadas.
La melodie nace ne ls caminos.
Na dibersidade stá la beleza i l'einergie de l testo musical,
la criaçon,
ne l arrebatamiento stá l'afinaçon.
You yá tengo la caiata,
nun amporta de quien ye l’eideia,
la causa ye de todos: bamos!
Teresa Almeida Subtil
(In Rio de Infinitos / Riu d'Anfenitos)
Celebrando o Dia Mundial Da Música.