UN BÓZIO DE LHIBARDADE
Un bózio de lhibardade
Raiç dun pobo sien talanqueiras
Ousadie, beleza, coraige
Lhuç a derramar-se i a clarear lhugares i eideias
Alegrie e cultura
Nial, peito da terra
Fuonte cachoneira adonde gustamos de buer
Terreiro adonde alas de páixaros mos fazemos
Beilamos i cantamos.
Burel i linho tecidos cun sudor i carino ousados
zde la masseira a la corte.
Gustados i recriados como poesia pura.
Stória i cuonta datrás la nacionalidade
La berdade de ls bailes, de las cantigas
Agarramiento de cuorpo anteiro
Quemidos que fáien manar auga na boca
Cháman ls d'acá i ls d'alhá
Quelores framantes de las arribas
I un riu Douro a romper i a spabilar
Esta region ancantada i sien medida.
Eiqui, Trás ls Montes alcantilado i planáltico
Dues lénguas cun chama,
furor, fuorça i amor.
….
29 de Janeiro, oficialização
da língua mirandesa
UM GRITO DE LIBERDADE
Um grito de liberdade
Raiz de um povo sem tranqueiras
Ousadia, beleza, coragem
Alegria e cultura
Luz a derramar-se e aclarar lugares e ideias
Peito da terra, ninho e lar
Fonte cascata onde gostamos de beber
Terreiro onde asas de pássaros nos fazemos
Bailamos e cantamos.
Burel i linho tecidos com suor e carinho usados
Desde a masseira à corte.
Estimados e recriados como poesia genuína.
História que precede a nacionalidade.
A verdade dos bailes, as cantigas
Sedução de corpo inteiro
Gastronomia que atrai e chama os de cá e os de lá
Cores vibrantes das arribas
E um rio Douro a romper e a badalar
Esta região encantada e sem medida.
Aqui, Trás-os-Montes alcantilado e planáltico
Duas línguas com chama, furor, galhardia e amor.
Teresa Almeida Subtil